محمود احمدی نژاد برای پنجمین بار در مجمع عمومی سازمان ملل حاضر شد و با بکاربردن شیوه و ادبیاتی مرسوم که تنها از احمدی نژاد و دولت کودتایی او ساخته است، دست به فرافکنی و نوعی فرار به جلو زد و رسانه های خارجی را که خود را برای سوالات اساسی از جمله سوالات حقوق بشری آماده کرده بودند با مسائل خود ساخته حاشیهای همانند یازدهم سپتامبر مشغول کرد.
این در حالی بود که قدیر ابیانه سفیر جمهوری اسلامی در کشور مکزیک در کفتگو با خبرگزاری مهر تصریح کرد " یکی از دستاوردهای مهم سفر احمدی نژاد به این کشور شکار وسیع فضای رسانه ای در جهان بود که چند صد میلیون ارزش داشت ".
با نگاهی به سخنان محمود احمدی نژاد به دستاوردهای این سفر البته از دید دولت کودتا و صدمات و آسیبهای این سفر برای منافع و مردم ایران می پردازیم:
اول- احمدی نژاد با طرح مسائل حساس از منظر جامعه جهانی و بخصوص مردم آمریکا همانند یازدهم سپتامبر که از دید مردم آمریکا و جهان واقعه ای تلخ و بسیار تاثیر گزار در امنیت کشورهای غربی بحساب می آید و برای اغلب مردم دنیا اثبات شده است که گروه تروریستی القاعده در این واقعه تروریستی نقش اساسی داشته است؛ و او با مانور بر روی آن به دنبال جذب افکار مسلمانان افراطی و به نوعی گرد هم آوردن گروهای تندرو تروریستی در سراسر دنیا به نوعی به دنبال قهرمان سازی از خود و دولت نامشرع خود بوده است که بعد از این سخنرانی کنگره آمریکا با اکثریت آراء از ریس جمهور آمریکا خواهان تحریم بیشتر بر جمهوری اسلامی شدند که این تحریم شدیدتر به منزله خالی شدن سفره مردم ایران است.
دوم- احمدی نژاد این بار به نوعی خواست اشتباهات دوره قبلی خود را تکرار نکند و موضعی از دید خود تهاجمی اتخاذ کند تا همانند دعوت او به دانشگاه کلمبیا در دو دوره پیش باعث رسوایی و مضحکه او در سراسر دنیا نشود و به نوعی سوژه ای از پیش ساخته با جوابهای روشن برای خود داشته باشد.
سوم- کشورهای تأثیرگزار در سیاستهای جهانی بخصوص کشورهای 5+1 بخوبی شاهد این حقیقت بودند که حکومتی که با وقاحت تمام وقایع اثبات شده از نظر تاریخی و سیاسی همانند یازدهم سپتامبر و هولاکاست را انکار می کند و به دروغگویی و فرافکنی می پردازد چگونه در مورد دستیابی به انرژی اتمی بدون نظارت که همانند شمشیری دو دم در دست حکومتهای دیکتاتوری است، می توان اعتماد کنند، و این بمعنی اعمال فشار یا شاید دست نیافتن ایران به انرژی صلح آمیز هسته ای و تحریم های بیشتر که باز تاوان آن را مردم ایران خواهند پرداخت، می باشد.
چهارم- شکی نیست که دولت کودتا، برای خلاصی از فشارهای بین المللی و داخلی به نوعی به دنبال جنگی تحمیلی می گردد تا در سایه این جنگ به نوعی از زیر فشار ها خلاصی یابد و با سرکوب مخالفان و منتقدان داخلی به استحکام و بقای حکومت کمک شایانی کند. سخنان احمدی نژاد در صحن اجلاس سازمان ملل نوعی اجماع جهانی برای این برخورد را ایجاد و افکار عمومی مردم آمریکا و جهان را برای جنگی دیگر آماده ساخت.
با مروی بر این نتایج، نگارنده بر این نظر است که دستاوردهای محمود احمدی نژاد از سفر به نیویورک تحریم های شدیدتر علیه مردم ایران، خالی شدن سفره مردم، افزایش تهدید و سایه جنگ بر کشور، و ویرانی بیشتر اقتصاد بیمار کشور بوده است.
