کمک‌های مخفیانه جمهوری اسلامی به قذافی

روزنامه فرانسوی "لوموند" روز چهار شنبه پانزدهم تیرماه یاداشتی را به قلم ناتالی نویگارد در مورد دخالت‌های نظامی جمهوری اسلامی در لیبی منتشر کرده است . این مقاله در وب سایت روزنامه لوموند منتشر شده است. گزارش درباره آن:

بازی ایران در بحران لیبی و سوریه

نویسنده، مقاله را با این پرسش آغاز می‌کند: آیا مداخله نظامی غرب منجر به اتحاد پنهان بین ایران و حکومت معمر قذافی شده است؟ این مسئله‌ای است که در حال حاضر محافل اطلاعاتی غرب بعنوان چرخه پیشرفت می‌نامند. جمهوری اسلامی ، ازترس عواقب ناشی از عملیات اروپاییان و آمریکاییان در شمال آفریقا ، برنامه‌ای را برای تبدیل "طرابلس" و "برقه" به باتلاقی برای متحدان ناتو طرح‌ریزی کرده است. حداقل، این برنامه تا زمانی که نیروهای حمایت کننده قذافی بتوانند در برابر مخالفان مقاومت کنند ادامه خواهد یافت.

به گفته منابع آگاه غربی، ایران با استفاده از تحولات در جهان عرب ، نقش مهمی را در تضعیف موقعیت غرب در خاور میانه ایفا می‌کند و باعث انحراف توجه جامعه بین المللی از برنامه هسته‌ای خود شده است .

این منابع می‌گویند، رهبر جمهوری اسلامی، علی خامنه‌ای بخشنامه‌ای در اوایل ماه مه صادر کرده وبه بدنه نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، که لشکر ایدئولوژیک رژیم است، دستور داده است که با ارائه کمک‌های نظامی به سرهنگ قذافی او را در جنگ خود علیه "محور شر آمریکا/ فرانسه / بریتانیا" تقویت و پشتیبانی کنند.

منابع غربی می‌گویند، این برنامه شامل انتقال سلاحها، از جمله سلاح‌های زمین به زمین و زمین به هوا و همچنین نارنجک انداز استکه باید در برابر نیروهای مخالف حکومت لیبی ، مورد استفاده قرار گیرند. این انتقال توسط اعضای سپاه قدس مستقر در الجزایر و سودان انجام می‌شود. حدود یک صد تن از آنها از طریق ناحیه مرزی برقه نزدیک مرز مصر وارد لیبی شده اند.

مطابق این گزارش اطلاعاتی، حسین طائب، معاون اطلاعات سپاه، یک تیم کوچک از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران را تحت فرماندهی خود به لیبی فرستاد است. ماموریت آنها مشاوره دادن به رژیم لیبی برای نظارت بر سیستم‌های ارتباطات و اطلاعات است.

لوموند همچنین می‌نویسد، از جمله دیگر توصیه‌‌های مقامات نظامی و اطلاعاتی ایران به حکومت قذافی، پنهان کردن تجهیزات جنگی و جنگجویان در مکان‌های غیر نظامی است. هدف از این کار، تشدید حملات هوایی ناتو در مکانهای نظامی و بدنبال آن استفاده از جنگ تبلیغاتی برای تضعیف و ضعیف نشان دادن این حملات است.

این روزنامه فرانسوی می‌افزاید، مداخله نظامی ناتو در لیبی واکنش تند روسیه را به دنبال داشته است و باعث آن شده تا روسیه باهر گونه قطعنامه را بر علیه سوریه مخالفت کند. وزیر امور خارجه فرانسه، آلن ژوپه ، طی دیداری در سفر به مسکو در تاریخ اول ژوئیه، همتای روسی خود آقای لابروف را، در مورد مخالف در صدور قطعنامه مورد سرزنش قرار داد است.البته فرانسه، این موضوع را روشن ساخته است که هر گونه اقدام نظامی علیه حکومت سوریه باعث بی ثباتی در کل منطقه خواهد شد.

در ماه آوریل ایالات متحده، رژیم سوریه را متهم کرده است که به دنبال کمکهای ایران است تا سیاست خود در سرکوب اعتراضات در خیابان های، سوریه دنبال کند. حکومت ایران، متهم شده است تجهیزات سرکوب پلیسی و سانسور در مورد فن آوری اینترنت در اختیار حکومت اسد گذارده است..در ۲۴ژوئن ، اتحادیه اروپا این اتهام را تایید کرد و تصمیم گرفت سه مقام ارشد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لیست تحریم خود قرار دهد.


اتحادیه اروپا، محمد علی جعفری، فرمانده سپاه پاسداران جمهوری اسلامی، قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس و حسین طائب را بدلیل کمک به رژیم سوریه در سرکوب معترضان سوری متهم کرده است.

این روزنامه در بخشی دیگر می‌نویسد، مانور منطقه‌ای تهران ، در بحبوحه تحولات کشورهای عربی ، خصومت بین ایران شیعه و عربستان سعودی ، بعنوان یک قدرت سنی مذهب را افزایش داده اند. ترس از جاه طلبی‌های ایران منجر به آن شده تاعربستان سعودی برای تحکیم قدرت منطقه‌ای خود برای نبرد با شورش شیعیان در ماه مارس در بحرین دخالت کند.

در سوریه، ایران با حمایت از بشار اسد به دنبال منافع استراتژیک خود است. رژیم علوی بشار اسد، بعنوان پلی برای انتقال بسیاری از سلاحهای ایران به دیگر کشورهای خارجی مورد استفاده قرار می‌گیرد.(منظور از کشورهای خارجی حزب الله لبنان- حماس وجهاد اسلامی است.)

به گفته منابع غربی، کمکهای ایران به سرهنگ قذافی در لیبی ممکن است کمی متناقض به نظر می‌رسد. رهبران سیاسی و مذهبی ایران در ماه‌‌های اخیر، اظهارات متعددی را در حمایت از مخالفان حکومت لیبی بیان داشته اند و مداخله نظامی غرب را نوعی استعمار نو غرب معرفی کرده اند. از لحاظ تاریخی، روابط بین حکومت قذافی و رژیم ملاها همواره پر تنش بوده است. ایران همواره سرهنگ قذافی را مسئول ربودن و ناپدید شدن امام موسی صدر، روحانی کاریزماتیک شیعه لبنانی می‌داند که در اواخر سال ۱۹۷۰ در لیبی ناپدید شد.

در این زمینه منابع غربی توضیح می‌دهند که چرا انتخاب برای کمک به معمر قذافی در درون دولت ایران به تنش منجر شده است: محمود احمدی نژاد، رئیس جمهورایران با رهبر جمهوری اسلامی، که خواهان کمک به قذافی برای سرکوب شورشیان بود، مخالفت کرده است. بحث کمک به قدافی توسط علی خامنه‌ای و همراهان او ، با تاکید بر ماهیت مخفیانه این کمک به طرابلس انجام شده است.

نجات حکومت قدافی، حکومتی که ایران هیچگونه پیوند درونی با آن ندارد، باعث آن شده که ایران توانایهای خود را در به چالش کشیدن کشورهای غربی به نمایش گذارد. این همان کاری بود که در افغانستان جایی که توسط ایالات متحده آمریکا، ایران به تحویل و رساندن سلاح و مواد منفجره به طالبان متهم شده است.

منبع:

Le Monde