چگونه می توان منش رعایت حقوق اقلیت ها را در فرهنگ تقویت کرد.

اقليت هاي (مذهبی،نژادی،قومیتی،سیاسی) كه بخشي از جامعه آماري كشور ما را تشكيل مي دهند تبعه کشور ما هستند و به همین جهت در كنار ساير هموطنان ايراني خود باید دارای حقوقی برابر در جامعه با دیگر شهروندان داشته باشند.

مسأله رعايت حقوق اقليت ها و تبعيض قائل نشدن نسبت به آنها، از جمله اموري است كه امروزه مورد توجه قرار گرفته است چرا که داشتن عقیده ومذهب از حقوقی مسلمی است که در اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسون رفع هر نوع تبعیض نژادی مورد تاکید قرار گرفته است .

ارتباط مستقیمی بین رعایت حقوق اقلیت های (مذهبی،نژادی،قومیتی،سیاسی) با آزادی وجود دارد.در واقع می توان میزان دمکراسی و آزادی یک جامعه یا کشور را از روی احترام سیستم حاکمه آن به حقوق اقلیت ها ارزیابی کرد، بعنوان نمونه دستگاهی که اجازه هیچگونه فعالیت را برای انتشار افکار اقلیت ها نمی دهد بی گمان چنین حقی را نیز برای دیگر اقشار جامعه چه مخالف یا منتقد نیز قائل نخواهد بود.

برای تقویت منش رعایت حقوق اقلیت ها در فرهنگ را می توان در دو سطح فرد و جامعه مورد برسی قرار داد. در سطح فرد اصلی ترین کار ایجاد تغییر و تحول در فریت انسان است. روح آزادی در فردیت هر انسانی نهفته است و هر انسان در ضمیر ناخودآگاه خود با روح آزادی آشناست. ابتدای ترین کار ایجاد و تقویت روح مدارا در خود و افراد خانواده و دوستان است. احترام به دیگر اقوام و نژاد ها و مذاهب و قومیتها می تواند نقشی اساسی در تغییر نگرش افراد ایفاء کند، از جمله نگفتن جک های در جهت بسخره گرفتن دیگر اقوام ایرانی از بلوچ،آذری،لور و کرد و فارس که خود این جک ها باعث نوعی ایجاد تنفر و خشم و تفرقه در بین دیگر اقوام ایران را موجب خواهد شد و با نهی افراد از این کار و حداقل ممنوع کردن و استقبال نکردن از این جک ها و می توان بجای آن معرفی کتب و مقالات در این مورد احترام به حقوق اقلیت ها و بحث و گفتگو با آنان می توان زمینه احترام به اقلیت های ایجاد کرد.

در سطح جامعه، فاکتور بسیار مهم در تحول فرهنگ یک جامعه آگاهی است شاید یکی از معضلات امروز جامعه ما بخصوص شهری و حتی اقلیت ها نداشت آگاهی در مورد حقوق خود است.

دومین کار عملی ما می تواند انتشار نوشتاری در مورد مفهوم و لازمه مدارا و آشنایی جامعه با حقوق اقلیتها و چرا رعایت به حقوق اقلیتها در یک کشور دمکرتیک لازم است و انتشار آنها بصورت مقاله و کتاب و گفتار در سایتها و وبلاگ ها برای درک عموم مردم در جامعه

سوم- ایجاد کار گروه های از افراد مطلع در مورد حقوق اقلیت ها گفتگو با مردم و جمع آوری امضا ء همانند آنچه در مورد کمپین یک میلیون امضاء انجام شد با این وسیله اقشار مختلف جامعه بخصوص اقلیتها با حقوق خود آشنا شده و در راه احقاق حقوق خود نیز می توانند از جمله کوشندگان باشند.

چهارم- امروزه فضای مجازی ظرفیت و قابلیت بسیاری برای بسط و گسترش آگاهی و تفکر در جامعه ایجاد کرده که متاسفانه از این قابلیت تا کنون استفاده بهینه نشده است. نمونه ایجاد کلاسهای مجازی همانند آموزشکده توانا که می توان به آن اشاره کرد.

پنجم- اینکه ایرانیان ظرفیت فهم تفاوتهای یکدیگر را ندارند، امری است اجتماعی و آموزشی و در صورتی که اهمیت انسانی و عقلایی چنین خصلتی احراز گردد، میتوان با آموزش از دوره ابتدایی در دبستان و حداکثر راهنمایی، فرد را متحول کرد تا به جای آنکه خودخواه، خودمحور و مغرور بار آید، رعایت خواسته ها، منافع و حقوق دیگران را بنماید. همچنین، فرد بیاموزد که هر انسانی دارای ویژگیهای مثبت و منفی بوده و باید هر دو وجه را در شخصیت و ارزیابی شخصیت دیگران مدنظر قرار داد. در واقع می توان قبل از شکل گرفتن شخصیت یک فرد اصول و پایه های اصلی رعایت حقوق افراد بخصوص اقلیتها را آموزش داد و مد نظر قرار داد.

البته آنچه بدان اشاره شد تنها فعالیت های فردی یا گروهی افراد با امکانات محدود برای تقویت رفتار رعایت حقوق اقلیت هاست، و شامل کارهای زیر بنایی یک دولت یا یک سیستم که از امکانات بیشتر برای این منظور برخوردار است را نمی شود.